بسم الله الحکیم
نمی دونم چند نفر مثل من به این بلا گرفتار شدن که
اونقدر فکر به راه آوردن وهدایت دیگرون، مشغولشون کرده
که از خودشون غافل شدند
راستی چرا اونقدر به دیگری مشغول شدم که
 یادم رفت باید مراقب قلب خودم هم باشم
انگار این آیه رو از یاد بردم که:
یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا عَلَیْکُمْ أَنْفُسَکُمْ لا یَضُرُّکُمْ مَنْ ضَلَّ إِذَا اهْتَدَیْتُمْ(مائده 105)
اى کسانى که ایمان آورده‏اید! مراقب خود باشید!
 اگر شما هدایت یافته‏اید، گمراهى کسانى که گمراه شده‏اند،
 به شما زیانى نمى‏رساند.
جالب اینکه علامه طباطبایی فرمود:
 این آیه نهى مى‏کند از اینکه از ضلالت آنان (مردم)متوحش شده
و بر هدایت خود بترسند
 و به خیال خود به جلوگیرى از ضلالت آنان پرداخته
 و خود را فراموش کنند
و رفته رفته مانند آنان گمراه شوند،
 ترجمه المیزان، ج‏6، ص: 241